برنامه نویسی تحت وب با استفاده از نرم افزار HTML

نوشتن دستورات ساده SELECT

   دستور Select سه جزء اصلی SELECT، FROM و WHERE دارد. نگارش پایه آن عبارت است از:

SELECT column – list

FROM table- list

WHERE search – criteria

بخش SELECT ستونهای مورد نظر برای بازیابی را مشخص می کند. عبارت FROM  نام جدولی استا که ستونها از آن بازیابی می شوند و عبارت WHERE تعداد سطرهای بازگشتی از پرس وجو را مشخص می کند.

SELECT [ All | DISTINGCT ] [ Top n [PENSEVT ] [ WITH TIEST ]]

Select – list

[ INTO new – table ]

[ FROME table – sources]

[ HERE search – condition ]

[ GROUP – BY [ ALL] group – by – expression [,…n]

[ WITH {CUBE | ROLLUP} ]]

[ HVING search – condition ]

[ ORDER BY {colum – name [ASC | DESC ] } [ ,…n ]

[VOMPUTE {  { AVG | COUNT | MAX | MIN | SUM } (expression)  }

[,…n] [BY expression [,…n]  ]

     [ FOR BROWSE ]   [OPTION (query – hint [,…n]

دستور SELECT * FROM table – name ابتدایی ترین نوع پرس و جواست. بکارگیری علامت (*) به عنوان colum – list کلیه ستونها جدول را بازیابی می کند درداخل SQL Server این علامت به فهرست ستونهای جدول تبدیل می شود.

برای بازیابی ستونهای مشخص لازم است ستونها با (, ) از  یکدیگر جدا شوند اما پس از آخرین ستون نیازی به کاما نیست.

هنگام اجرای پرس و جوی SELECT * ترتیب ستونها مشابه ترتیب آنها در دستور CREATE TABLE است اما وقتی ستونهای خاصی از جدول را انتخاب می کنید این ترتیب نباید مشابه ترتیب ایجاد آن باشد. شما می توانید با تغییر ترتیب ستونها در column – list ترتیب آنها در خروجی پرس و جو را تغییر دهید.

تغییر عنوان ستونها

   هنگام نمایش نتایج پرس و جو، عنوان ستونها مشابه اسامی آنها در column – list است اما می توانید جای آنها اسامی خواناتری بکار برد. از طریق بکارگیری اسامی مستعار در عنوان ستونها انتخاب می شود. برای ایجاد اسامی مستعار در عناونی ستونها هر دو نگارش SQL Server , ANSI SQL می روند. دو روش برای این کار وجود دارد.

SELECT colum – name ‘column – heading ‘

FROM table – name

توجه:

اگر نام مستعار بکار رفته دارای فاصله است و یا یکی از کلمات کلیدی SQL server است آ‌ن را مابین علائم یا [] قرار دهید. به مثال زیر توجه کنید.:

Select Iname As ‘Last Name ‘ , fname As [First Name] FROM employee

مثال زیر یک کلمه کلیدی SQL را به کار می برد:

SELECT ‘Count’ = Count (*)

FROM employee

با دستورات زیر می توانید پرس و جوی خود را بازنویسی کنید:

نگارش SQL Server 2000

SELECT Employee |D= emp – id, Last Name = Lnme, FirsName = Fnma

نگارش AMSI SQL
SELECT emp – id As Employeed , Lname As Last Name, fname As FistName

توجه:

کلمه کلیدی As ضروری نیست. برای مثال دستور زیر اطلاعات مشابه پرس و جو قبل را باز می گرداند:

SELECT emp – id Employeed, L LasName, fame firstName

بکار گیری حروف (Literals)

واژه جدید: برای خوانایی بیشتر خروجی پرس و جو می توانید از لیترها استفاده کنید. یک لیترال رشته ای است مالین علائم ‘ ‘ یا محصور شده درcolumn-   list  قرار می گیرد و در خروجی پرس و جو نمایش داده می شود. در نتیجه یک لیبل در ستون مجاور ستون نتایج نمایش داده میشود.

پاورپوینت مبانی برنامه ریزی شهری دارای 151اسلاید وقابل ویرایش می باشد

.1بخش یک:مفهوم شهروشهرسازی

.2بخش دوم:تحولات شهرنشینی

.3بخش سوم:تحولات شهرسازی

.4بخش چهارم:برنامه ریزی وانواع آن

.5بخش پنجم:روش مطالعه وضع موجود

.6بخش ششم:ارایه طرح هاوراه حل ها

.7بخش هفتم:الگوی برنامه ریزی وجایگزینی نیازمندی های شهری

.8بخش هشتم:ضوابط توسعه زمین وتاسیسات زیر بنایی

.9بخش نهم:تاثیرعومل اجتماعی واقتصادی وطبیعی درطرح های شهرسازی

.10بخش دهم:نواحی مسی

فهرست مندرجات
عنوان صفحه
بخش اول  اهداف نگهداری و تعمیر برنامه ریزی شده
1 مقدمه 3 1
5 BS 2 نگهداری و تعمیر برنامهریزی شده و تقسیمبندی 1
3 مزایای نگهداری و تعمیر برنامهریزی شده 11 1
بخش دوم فازبندی پروژه طراحی و اجرای سیستم نگهداری و تعمیر
بخش سوم طراحی سیستم نگهداری و تعمیر برنامهریزی شده
1 ایجاد سیستم 21 3
2 طراحی فرمها و ساختار اطلاعاتی

این فایل پروژه ای اجرایی را در اختیار شما قرار میدهد که بواسطه آن با مراحل برنامه ریزی استراتژیک در سازمان آشنا شده و روشهای کاربردی را در این خصوص در اختیار دوستان قرار میدهد.

دانلود مقاله ترجمه شده برنامه آزمایشی تفکیکی (سانتریفیوژ)قابل ویرایش با فرمت doc به همراه اصل مقاله انگلیسی

مدل ترکیبات و نتایج تست کامل نشان داده شد و واحد های مقیاس نمونه آزمایشی مورد بحث قرار گرفته، مگر اینکه طور دیگری نشان داده شده باشد. تمام تست های شبیه سازی شده، از نمونه آزمایشی از ته نشینات خاکی که از عمق 8.5 متر و خاکریزی به ارتفاع 1.2 متر بوده است. از شن های تویورا (toyoura) و سیلیکا (silica) نمره 8 در آزمایشات فونداسیون استفاده شده بود (جدول شماره 1). این قابل ملاحظه است که شن های تیورا که به عنوان شن مرغوب معرفی و اشاره شده است، در یک چگالی نسبی 50 درصد ته نشین شده بود. شن های سلیکا نمره 8 که به عنوان شن های گلی معرفی شده است در چگالی نسبی بین 50-55 درصد ته نشین شده بود و در درست کردن لایه نشت ناپذیر نسبی در مشخصه های خاکی لایه بندی شده استفاده شده بود. خاک رس dl که متشکل از 90 درصد سیلت و 10 درصد خاک رس است با 22 درصد روغن سیلی برای ساخت خاکریز ترکیب شده است و شیب 1:2 و وزن  16 kN/m³را داراست. اشکال مدل در شکل شماره 1 و جدول شماره 2 نشان داده شده است: مدل NHG1و مدل NHG2 فونداسیون های ناهمگن را شبیه سازی میکند که متشکل از لایه های شنی مرغوب با دو لایه شنی سیلتی متوقف شده با ضخامت 1 متر است. مدل UG فونداسیون شنی یکنواخت همگن را شبیه سازی میکند که متشکل از تنها، شن تویوراست. مدل CG ته نشینات خاکی ناهمگن را با لایه های شنی سیلتی پیوسته، شبیه سازی میکند. یک تست اضافی، مدل NGH1-ms می باشد که متشکل از فونداسیون های ناهمگن مشابه با مدل NHG1است که تنها فرق آن به کارگیری زله اصلی روی این مدل می باشد.

یک محفظه نازک قابل انعطاف با اندازه داخلی به ترتیب طول عرض و ارتفاع 500*200*450 میلیمتر در ساختن مدل استفاده شده بود. جعبه از آلومنیوم با عیار 20 درصد و با حلقه های مستطیلی شکل ساخته شده بود که به محفظه اجازه می دهد تا با خاک حرکت کند و با ایجاد یک مرز انعطاف پذیر از توزیع یکنواخت تغییر شکل های برش دینامیکی در میان خاک، اطمینان حاصل کرد. فونداسیون توسط air pluviation در عمق 210 میلیمتری در مقیاس نقشه آماده شده بود.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:     WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

برنامه­ریزی استراتژیک 

یکی از روش­های شناسایی ماهیت برنامه­ریزی استراتژیک بررسی تفاوت آن با سایر روش­های برنامه­ریزی است. امروزه در سازمان­های پیشرفته و در سطوح مختلف سازمان­ها، برنامه­ریزی به سه صورت اساسی برنامه­ریزی استراتژیک، برنامه­ریزی ترفندی[1] و برنامه­ریزی عملیاتی[2] به شرح زیر جلوه گر می­شود.

الف) برنامه­ریزی استراتژیک:

در این برنامه­ریزی، اهداف و خطوط کلی و رسالت سازمان در بلندمدت تعیین می­شود. این نوع برنامه­ریزی جامعیت داشته و در سطوح عالی سازمان شکل می­گیرد؛ در این نوع برنامه­ریزی چارچوبی مشخص برای برنامه­ریزی ترفندی و برنامه­ریزی عملیاتی ترسیم می­شود. این برنامه دارای دید بلندمدت است. در حکم چتری است که کل سازمان را به نحوی در بر می­گیرد.

ب) برنامه­ریزی ترفندی:

این برنامه­ریزی که در آغاز در سازمان­های نظامی به کار گرفته شد، فرایندی است که به وسیله آن، مدیراندسته­ای از فعالیت­های مرتبط را در اجرای یک راهبرد تصویر می­کنند. به عبارت دیگر، برنامه­ریزی ترفندی به مسائلی مربوط می­شود که برای رسیدن به هدف­هایی، توسط برنامه­ریزان سطوح عالی سازمان ترسیم می­شوند. این نوع برنامه­ریزی شامل تدوین هدف­ها و انتخاب وسایل لازم برای دستیابی به آن هدف­ها است. چارچوب زمانی برنامه­ریزی ترفندی، کوتاه­تر از برنامه­ریزی استراتژیک است. در نهایت، این برنامه­ریزی به وسیله سطوح میانی سازمان انجام می­گیرد.

ج) برنامه­ریزی عملیاتی:

فرایندی است که به وسیله آن، مدیران اجرایی، فعالیت و گام­های ویژه­ای را در راستای رسیدن به اهداف مورد نظر ترسیم می­کنند. برنامه­ریزی عملیاتی چارچوب زمانی کوتاه­تری نسبت به دو برنامه­ریزی استراتژیک و ترفندی دارد؛ این نوع اغلب توسط مدیرانی صورت می­گیرد که مسئولیت محدود برای اجرای هدف­های محدود دارند.

لازم به ذکر است که مرز بین برنامه­ریزی استراتژیک، ترفندی و عملیاتی کاملاً روشن نیست؛ تفاوت بین این سه برنامه­ریزی نسبی است.

در خصوص تفاوت بین برنامه­ریزی استراتژیک و برنامه­ریزی بلندمدت^[3] می­توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1- برنامه­ریزی بلندمدت تنها بر بخش­هایی از سازمان تمرکز دارد؛ اما گستره برنامه­ریزی استراتژیک سراسر سازمان را در بر می­گیرد. تمایز دیگر این که برنامه­ریزی بلندمدت آینده را به صورت انتخابی می­نگرد؛ در صورتی که برنامه­ریزی استراتژیک آینده را به صورت کلی در نظر می­گیرد؛

2-  برنامه­ریزی بلندمدت به طور کلی تصویری است از وضعیت مطلوب آینده و تداوم یا گستره چیزی که از قبل وجود داشته است. این وضعیت­ها یا اهداف نهایی، تصویری مطلوب از آینده یا گستره­ای از وضعیت موجود هستند. تحقق این اهداف ممکن است نیازمند انجام تغییراتی در برخی از روش­های انجام کار یا افزایش در هزینه­های مالی و منابع انسانی باشد؛ اما فعالیت اساسی سازمان همچنان یکسان باقی می­ماند؛ این امر در برنامه­ریزی استراتژیک صادق نیست؛

3-  برنامه­ریزی استراتژیک، به دلیل بروز تغییر یا تغییرات مهم در محصولات یا خدمات آینده سازمان مطرح می­شود. با تغییر محیطی که سازمان در آن عمل می­کند، کارکنان سازمان احساس می­کنند فرصت جدیدی برای انجام برخی امور تازه یا متفاوت وجود دارد که در واقع تداوم امور قبلی نیستند. این حرکت به سوی زمینه­ای جدید یا بعدی تازه، گام یا جهش به درون چیزی ناشناخته است؛ این همان چیزی است که از آن به عنوان برنامه­ریزی استراتژیک نام برده می­شود؛

4-  برنامه­ریزی استراتژیک درصدد شناسایی و حل مسایل استراتژیک است؛ در حالی که برنامه­ریزی بلندمدت بر تعیین اهداف، مقاصد و تدوین برنامه­های عملیاتی برای نیل به این اهداف تأکید دارد؛

5- برنامه­ریزی استراتژیک بیشتر از برنامه­ریزی بلندمدت بر ارزیابی محیط داخل و خارج سازمان تأکید دارد؛

6-  برنامه­ریزی استراتژیک نیازمند تغییرات کیفی بوده و شامل تعداد زیادی برنامه است که براساس مقتضیات محیط انجام خواهند شد؛ در حالی که برنامه­ریزی بلندمدت شامل انتظارات معینی است که براساس وضعیت موجود تدوین می­شود.

برنامه­ریزان استراتژیک معمولاً محدوده احتمالی از آینده ممکن را در نظر گرفته، تصمیمات و فعالیت­های خود را در این محدوده به عمل می­آورند؛ در حالی که برنامه­ریزان بلندمدت یک آینده قطعی را برای خود در نظر گرفته، برنامه­ها و فعالیت­های خود را برای آینده­ای که بیشترین احتمال وقوع را دارد، تنظیم می­نمایند؛ در صورت بروز تغییراتی در آینده فرضی، امکان اصلاح چنین برنامه­ای وجود ندارد؛

7-  برنامه­ریزی استراتژیک بیش از برنامه­ریزی بلندمدت، آینده­مدار است؛

8-  برنامه­ریزی استراتژیک، یک فعالیت پیچیده بوده و نیازمند مشارکت مدیران تمام سطوح سازمانی است. این مدیران نقش فعالی در برنامه­ریزی استراتژیک و سنجش عملکردها (شامل تنظیم و گسترش نظام مدیریت عملکرد سازمان) دارند؛

9-  برنامه­ریزی استراتژیک باید پاسخگوی فعالیت­های سازمانی در قبال تغییرات محیط باشد؛ چرا که محیط در بخش­های غیر انتفاعی می­تواند به شکل پیش­بینی نشده­ای تغییر کند. تأکید برنامه­ریزی استراتژیک بر تصمیم­گیری است؛ چرا که تصمیم­گیری مناسب، توانایی سازمان را در واکنش به تغییرات محیط افزایش می­دهد.

برنامه­ریزی استراتژیک به دلیل ویژگی­های خود همچنین با برنامه­ریزی عملیاتی تفاوت­های بنیادی دارد؛ در زیر به برخی از آنها اشاره می­شود:

1- اصولاً برنامه­ریزی عملیاتی در سطوح میانی و پایه شکل می­گیرد؛ در حالی که برنامه­ریزی استراتژیک در سطوح عالی سازمان تدوین می­شود؛

2- تأکید برنامه­ریزی عملیاتی بر کارایی و بازدهی است؛ در حالی که برنامه­ریزی استراتژیک بر اثربخشی تأکید دارد. منظور از اثربخشی آن است که هدف­های اصلی و اساسی تعیین شوند و به آنها دست یابیم؛ اما در کارایی، غرض آن است که با بیشترین بازدهی به هدف­های تعیین شده برسیم. به تعبیر دیگر، در برنامه­ریزی استراتژیک با هدف اثربخشی می­کوشیم تا کارهای درست را انجام دهیم؛ در حالی که در برنامه­ریزی عملیاتی، با هدف کارایی، تلاش در این است که کارها به درستی انجام پذیرند؛

3- در برنامه­ریزی عملیاتی بیشتر بر منافع فعلی سازمان تأکید می­شود؛ در حالی که در برنامه­ریزی استراتژیک توجه بر منافع آینده است. به عبارت دیگر، دید برنامه­ریزی عملیاتی کوتاه مدت و دید برنامه­ریزی استراتژیک بلندمدت است. در برنامه­ریزی عملیاتی منابع و امکانات موجود سازمان در نظر گرفته می­شود؛ در حالی که در برنامه­ریزی استراتژیک به منابع و امکانات آینده سازمان چشم می­دوزیم؛

[1]. tactical planning

[2]. operational planning

[3]. long rang planning